Od kilkudziesięciu lat trwa intensyfikacja produkcji ogrodniczej, której celem
jest uzyskanie jak najlepszych plonów. Stosujemy coraz więcej nawozów mineralnych
zawartych nawet w ziemi i podłożach ogrodniczych. Taka ilość nawozów mineralnych
prowadzi do chemicznej degradacji gleb. Teoretycznie dorodniejsze plony okazują się
mało trwałe w przechowywaniu, zawierają szkodliwy nadmiar azotanów i azotynów,
rośliny wykazują objawy chorób fizjologicznych, będących efektem przenawożenia różnymi
makro i nawet mikroelementami. Nadmierne nawożenie roślin ...
Mniej
... zakłócało naturalną,
genetycznie uwarunkowaną proporcję, pomiędzy poszczególnymi składnikami.
Dlatego należy stosować zrównoważoną gospodarkę nawozami mineralnymi i organicznymi.
Każdy ogrodnik, właściciel kwietnika, trawnika musi traktować glebę, jako żywy utwór, a układ roślina – gleba, jako nierozłączną całość.
W naszych ziemiach znajduje się mnóstwo substancji odżywczych dla roślin, jednak występują one w formach trudno lub całkowicie nieprzyswajalnych. Ożywienie biologiczne gleby spowoduje udostępnienie tych składników, a co za tym idzie użyźnienie naszej gleby, czyli powstawanie próchnicy.
Do najważniejszych organizmów glebowych należą: bakterie, promieniowce, grzyby, glony.
Mikroorganizmy są ważnym składnikiem glebotwórczym, odpowiadają za obieg pierwiastków w przyrodzie. Cechą mikroorganizmów z rodziny Azotobacter jest wiązanie azotu atmosferycznego pomiędzy 50-70kg/ha rocznie, pamiętając o tym, że corocznie z opadami deszczu dostaje sie do gleby ok 20kg azotu z atmosfery, możemy policzyć ile pieniędzy oszczędzamy na nawożeniu mineralnym. Inna rodzina Rhizubium żyje w symbiozie z systemami korzeniowymi roślin i uczestniczy w wymianie składników z rośliną, rodzina Nitrosomas, Clostridium rozkłada substancje organiczną do form przyswajalnych przez rośliny. Grzyby i promieniowce przy użyciu swoich enzymów rozkładają celulozę i współżyją w procesie mikoryzy z korzeniami roślin.
Żyzność gleby zależy od ilości i aktywności flory i fauny glebowej oraz od chemicznych przemian składników pokarmowych. Żyzność gleby to zdolność do zaspokajania potrzeb roślin w składniki pokarmowe, wodę oraz przewaga pożytecznych mikroorganizmów nad szkodnikami. Substancja organiczna zawarta w glebie ulega ciągłym procesom rozkładu za sprawą mikroorganizmów.
Wyróżniamy dwa procesy tego rozkładu:
- Humifikacja (tworzenie się próchnicy)
- Mineralizacja
Aż 85-90% substancji organicznej podlega mineralizacji, a tylko 10-15% humifikacji.
,,Humobak'' autorstwa dr Zdzisława Żebrowskiego, został opracowany w IUNG w Puławach,
gdy podczas pracy naukowej zbierane były szczepy bakteryjne ze
wszystkich kontynentów świata. ,,Humobak'' zawiera wieloczynnościowy zespół saprofitycznych
drobnoustrojów glebowych, bakterii, promieniowców, i grzybów. Zostały one starannie
wyselekcjonowane z kompostów ze wszystkich kontynentów, rozmnożone pod kątem najlepszego
dostosowania do naszych warunków siedliskowych.
Rola i znaczenie próchnicy w glebie:
1. Wpływ na fizyczne właściwości gleby:
- kształtowanie struktury agregatowej w glebie
- kształtowanie gęstości gleby, poprawa pojemności wodnej
- wpływ na barwę gleby, co pośrednio wpływa na poprawę warunków cieplnych w glebie
2. Wpływ na fizykochemiczne i chemiczne właściwości gleby:
- zwiększa pojemność sorpcyjną gleby
- regulacja stężenia roztworu glebowego - sorbowanie i uwalnianie do roztworu składników pokarmowych
- regulacja i stabilizacja odczynu gleby (właściwości buforowe)
3. Wpływ na właściwości biologiczne gleby:
- dodatni wpływ na aktywność biologiczną gleby – źródło C, N i P i innych składników pokarmowych dla organizmów glebowych i roślin
- korzystny wpływ na wiele procesów fizjologicznych roślin – przedłuża aktywność witamin, substancji wzrostowych, antybiotyków
- właściwości fitosanitarne – umożliwia mnożenie się mikroorganizmów saprofitycznych, które są antagonistami fitopatogenów
Mniej
